Wiem, że lubicie wszelkiego rodzaju antologie grozy! Od pewnego czasu ja również je uwielbiam! A muszę przyznać, że z moim zamiłowaniem do zbiorów opowiadań bywało naprawdę różnie. Dawniej, tego rodzaju lektury omijałem szerokim łukiem. Oczywiście nie od razu. Na samym początku wiedziony nazwiskami znanych i lubianych autorów, chętnie sięgałem po tego rodzaju pozycje. Z czasem jednak coraz częściej spotykałem się z sytuacją, w której opowiadania, nawet te napisane przez moich ulubionych autorów, bardzo mocno odstawały jakością od ich książek „pełnometrażowych”. Miałem wrażenie, że zbiory opowiadań są napisane jedynie w celu złapania czytelnika na znane nazwisko i nastawione na sprzedaż książki. Z czasem zbiory opowiadań były przeze mnie omijane szerokim łukiem.
Po pewnym czasie, a mianowicie chyba kilka lat temu sytuacja ponownie się zmieniła. Dałem opowiadaniom jeszcze jedną szansę i okazało się, że był to strzał w dychę! Autorzy lub wydawnictwa zdecydowanie odrobiły lekcje i finalnie czytelnicy mogli ponownie cieszyć się bardzo dobrze napisanymi opowiadaniami.
„Antologia diaboliczna” to jednak zbiorek, w którym trafiłem na wiele nazwisk, o których do tej pory w ogóle nie słyszałem lub które właściwie nie wiem dlaczego, do tej pory nie wpadły w moje ręce. Do przeczytania tego zbioru skłoniło mnie coś — a raczej ktoś — całkiem inny! „Antologia diaboliczna” została wydana nakładem Arkadiusza Siejdy! A mogę zaręczyć, że ten Pan naprawdę bardzo dobrze zna się na swojej robocie i wydaje same najlepsze perełki! Każda wydana do tej pory przez Arka książka, okazała się naprawdę świetnie napisaną oraz pięknie wydaną grozą lub klasyką gatunku! Do tego podtytuł – „Tam, gdzie umiera duch” – przecież to brzmi tak enigmatycznie, że po prostu chce się to przeczytać! Mało tego! To trzeba przeczytać! No i jeszcze pozostaje rewelacyjna szata graficzna! Książki wydawane nakładem Pana Siejdy to prawdziwe dzieła sztuki, które bardzo mocno cieszą oko!
Z napisaniem recenzji zbiorów opowiadań zawsze mam ten sam problem! Mógłbym przecież napisać o każdej z historii z osobna, ale każdy czytający mój tekst siedziałby nad nim do rana, a co gorsza istnieje spore ryzyko, że nawrzucam Wam sporo spojlerów, a tego przecież wszyscy chcemy uniknąć jak ognia. Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko opisać krótko moje własne odczucia względem antologii i pozachwycać się nad samą jakością wydania!
„Antologia diaboliczna” jest lekturą obowiązkową dla każdego fana grozy! Każdy znajdzie tutaj klimat, jaki lubi najbardziej! Zbiór opowiadań stanowi cały szereg rewelacyjnie napisanych wycieczek aż do samego jądra ciemności. Tematem przewodnim jest bowiem wszelkiego rodzaju zło, różnego rodzaju odcienie okultyzmu, wyprawy do świata zakazanego, do świata ciemności i mroku. Wszystko spowite jest idealnym, mrocznym klimatem. Obok standardowej grozy znajdziecie tutaj również odrobinę weirdu, co stanowi dodatkowy smaczek! Każde z opowiadań napisane jest prostym i obrazowym językiem, co dodatkowo wpływa na odbiór książki i samo zanurzenie się w każdej z historii. Tak naprawdę nie ma tutaj żadnej słabej strony! Ten zbiór nie zawiera słabych albo kiepsko napisanych opowiadań. Na brak jakości nie ma tutaj miejsca!
Do moich ulubieńców należy zdecydowanie „Wilkołak z Mauro” – opowiadanie idealne dla każdego fana legendarnego „Skowytu”! „Dzieci chcą się bawić” – rewelacja! Słuchajcie, to opowiadanie wciągnie Was po same uszy! Co prawda spodziewałem się trochę innego zakończenia, ale cała historia to sztos! „Chłonąć twe emocje” świetnie napisane opowiadanie autora rewelacyjnego „Dziwnego domu”! Od tego Pana zdecydowanie chcę więcej! „Oto dusza moja” to dużo krwi, dużo cierpienia i gore! „Sąsiadka” to opowiadanie trochę „na deser” z całkiem fajnym plot twistem. „Non omnis moriar” to nieco dłuższa historia napisana przez jednego z „naszych”! „Diabeł w stadninie” to trochę gotyckich klimatów, które naprawdę rozpalą naszą wyobraźnię.
No i jeszcze świetnie dopracowana i przyciągająca oko szata graficzna! Obok tej książki naprawdę nie można przejść obojętnie! Każde z opowiadań zaczyna się od klimatycznej grafiki opowiadającej treści historii. Nieco dalej trafiamy na krótki opis każdego z autorów oraz ich portrety. Cały szereg klimatycznych grafik, świetnie napisane historie, dopracowane i dopięte na ostatni guzik opowiadania to same plusy tej antologii!
„Antologia diaboliczna” to książka, którą każdy fan grozy musi mieć w swoich zbiorach! To zbiór świetnie napisanych i rewelacyjnie wydanych opowiadań. Wśród nich nie znajdziecie ani jednej historii, którą będziecie mogli ocenić jako słabą! Tutaj takich po prostu nie ma! Polecam bardzo mocno i winduję ten zbiorek do szacownego grona najlepszych książek tego roku!